DOKUMENTY

Sierpniowy Apel o Trzeźwość
Nowelizacja ustawy "O wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi"
Oświadczenia i komunikaty




Ku wolności wyswobodził nas Chrystus (Ga 5,1)
(Sierpniowy apel o trzeźwość, 25.07.2004r.)


Drodzy Bracia i Siostry.
Coraz częściej spotykamy się z reklamą. To ona skłania ku temu, aby nakłonić nas do pójścia za jej sugestią. Środki masowego przekazu nierzadko reklamują to, co nie jest dobrem z doczesnej i wiecznej perspektywy. Inaczej postępuje Kościół. Reklama Ewangelii stanowi czytelne świadectwo życia chrześcijan, którzy są solą i światłem dla współczesnego świata. Już od ponad 20 lat w ostatnią niedzielę lipca biskupi polscy zwracają się do wszystkich wiernych z wezwaniem do całkowitej abstynencji od napojów alkoholowych, zachęcając byśmy na sierpniowe dni przyłączyli się do wspólnoty ludzi dobrej woli, którzy podejmą całkowitą wstrzemięźliwość w tym względzie. To właśnie sierpień jest od dawna w Polsce miesiącem świadectwa, widocznego w trudzie pielgrzymowania na Jasną Górę w duchu wynagrodzenia poprzez modlitwę, wstrzemięźliwość i abstynencję.
Alkohol jest rzeczywistością, lecz nadużywanie go jest złem. W Eucharystii wino staje się Krwią Chrystusa i służy zjednoczeniu człowieka z Bogiem. Ale ten sam dar wykorzystany został przez szatana, by zawładnąć człowiekiem. Nadużywanie alkoholu jest więc źródłem wielu nieszczęść. Nie musimy odwoływać się do statystyk. Każdy z nas spotyka się z tym problemem osobiście - jeśli nie w domu rodzinnym, to w zakładzie pracy lub na ulicy. Niestety, coraz częściej zdarza się, że to nieszczęście dociera do szkół, atakując coraz młodsze grupy społeczeństwa polskiego. Grzechy płynące rzeką alkoholu zalewają nasz kraj. Tak wielu ludzi bezpośrednio jest tym dotkniętych. Są to ludzie niezdolni do pracy, ofiary wypadków drogowych, rozdarte małżeństwa, rozbite rodziny. Ile krzywdy sprzedaje się w całodobowych sklepach monopolowych za ciężko zapracowane pieniądze! W zetknięciu z tym nałogiem czujemy wstyd i zażenowanie, a często bezradność.
Jako ludzie wierzący nie możemy obojętnie patrzeć na rozpijanie i upijanie się młodzieży, na ciągłą degradację życia rodzinnego, na stałe osłabianie moralnej kondycji naszego Narodu.
Dzisiejsze pierwsze czytanie przypomina nam, że Bóg w każdym pokoleniu szuka dziesięciu sprawiedliwych, których ofiara może ocalić tysiące ludzi. Są bowiem takie złe duchy, które wyrzuca się tylko modlitwą i postem, albo ofiarą (por. Mt 17, 21). Sierpniowa abstynencja to złożona przez nas ofiara. Polega ona na rezygnacji z czegoś na rzecz większego dobra. W duchu ofiary człowiek rezygnuje nawet z największych i najbardziej umiłowanych dóbr ze względu na Boga i na tych, których kocha.
Myślenie współczesnego świata biegnie w odwrotnym kierunku. Wszystko zmierza do roztoczenia przed ludźmi mirażu możliwości życia bez ofiary. Jest to jazda wygodną drogą szybkiego ruchu bez ograniczenia prędkości. Jednak u końca tej drogi zawsze czeka na człowieka rozczarowanie i niechybna katastrofa. Nie zapominajmy więc, że ofiara stanowi część prawdziwej miłości. Matka żyje dla swoich dzieci i ojciec żyje dla swojej rodziny. Mąż składa ofiarę dla żony, a żona dla męża.
W sierpniu tysiące rodaków podejmuje ofiarę pielgrzymiego trudu. Wśród wchodzących pieszo na Jasną Górę, niech równie wielu wejdzie na "górę sierpniowej abstynencji". Polska obfituje w liczne grono przewodników na drodze wyrzeczenia, którzy są znani jako apostołowie trzeźwości. Wśród nich jest inicjator Krucjaty Wyzwolenia Człowieka Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki. Innym, równie znanym orędownikiem abstynencji jest Założyciel Zgromadzeń Księży Michalitów i Sióstr Michalitek Czcigodny Sługa Boży ks. Bronisław Markiewicz, który za dewizę i program swego kapłańskiego życia obrał hasło: Któż jak Bóg oraz Powściągliwość i Praca. Ten gorliwy duszpasterz i wychowawca młodzieży, a zarazem społecznik, od początku swej kapłańskiej posługi dostrzegał zgubne skutki płynące z nadużywania alkoholu. Jako proboszcz często wzywał do trzeźwości, zakładał bractwa wstrzemięźliwości, modlił się i umartwiał, aby wyprosić nawrócenie błądzącym i nadużywającym alkoholu. Wezwanie do trzeźwości adresował do wszystkich grup społecznych. W dziele "Trzy słowa do starszych w narodzie" i w licznych artykułach apelował do polityków, do władzy świeckiej i duchownej o świadectwo powściągliwego życia i podjęcie konkretnych działań na rzecz trzeźwości. Pisał: Zdrajcą narodu i wiary jest ten, kto dzieci i młodzież chciałby wychować ze szklanką piwa lub kieliszkiem wina w ręku.
Myśli tegoż świątobliwego kapłana są nadal aktualne w obliczu podobnych zagrożeń kondycji duchowej katolików polskich XXI wieku.
Idąc za jego przykładem włączmy się wszyscy w ten rozbrzmiewający dziś we wszystkich kościołach apel o abstynencję przez cały sierpień.
Abstynencja jest formą wynagrodzenia za grzechy pijaństwa. To także środek do budzenia sumienia w narodzie i w środowiskach, w których żyjemy. Niech więc dzisiejsze wołanie poruszy serca lekarzy i profilaktyków, aby nieśli pomoc ofiarom alkoholizmu; nadużywających alkoholu, aby przestali unieszczęśliwiać siebie i najbliższych; wreszcie handlarzy i wszystkich zachęcających do picia, aby zrozumieli, że swym postępowaniem przyczyniają się do panoszenia się kultury śmierci.
Trzeźwość jest nam potrzebna jak chleb i woda dla ratowania życia. Trzeźwości nigdy nie było i nie będzie za dużo. Zawsze jest na nią zapotrzebowanie w życiu osobistym i rodzinnym, w pracy i nauce, w rolnictwie i w produkcji przemysłowej, w zarządzaniu i wykonywaniu obowiązków, w kierowaniu samochodami i maszynami rolniczymi.
Postanówmy w miesiącu sierpniu - na znak solidarności ze wszystkimi ofiarami pijaństwa i alkoholizmu - nie kupować i nie pić alkoholu, nie reklamować go i nie częstować nim innych. Do wolności zostaliśmy stworzeni. Ku wolności wyzwolił nas Chrystus.
Prośmy o pomoc Najświętszą Maryję Pannę, której w Ślubach Jasnogórskich tyle razy przyrzekaliśmy wypowiedzieć walkę z naszymi wadami narodowymi, także z pijaństwem. Niech udział w dzisiejszej Eucharystii i w każdej Eucharystii, w której Jezus Chrystus ofiaruje się za nas swojemu Ojcu, wzbudzi w nas ducha ofiary i wzmocni poczucie odpowiedzialności za siebie, za swoje rodziny i całą ojczyznę. Niech nam w tym pomaga Boże błogosławieństwo. Amen.


+ Antoni P. Dydycz
Przewodniczący Zespołu
Apostolstwa Trzeźwości KEP





Odkrywajmy potrzebę dawania świadectwa i ewangelizacji
(Sierpniowy apel o trzeźwość, 11.07.2005r.)


          1. Drodzy Bracia i Siostry!

          Rok 2005 pozostanie w naszej pamięci czasem przejścia z tego Świata do wieczności Ojca Świętego Jana Pawła II. Bliskość tego wydarzenia sprawia, że ciągle pamiętając o Nim, odczuwamy wewnętrzną potrzebę podążania Jego drogą, realizacji Jego Testamentu.
          Tenże Testament zaczyna się od słów: Czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy Pan wasz przybędzie (por. Mt 24,42) - te słowa przypominają mi ostateczne wezwanie, które nastąpi wówczas, kiedy Pan zechce. Pragnę za nim podążyć i pragnę´, aby wszystko, co składa się na moje ziemskie życie, przygotowało mnie do tej chwili. Nie wiem, kiedy ona nastąpi, ale tak jak wszystko, również i tę chwilę oddaję w ręce Matki mojego Mistrza: Totus Tuus (Jan Paweł II, Testament, Pallottinum 2005, str. 3).
          Wzrusza nas, a jednocześnie urzeka, to gorące pragnienie Ojca Świętego, aby być jak najlepiej przygotowanym na to końcowe spotkanie się z Panem Bogiem. Warto, abyśmy o tym pamiętali wszyscy. A pamiętać o tym, to przede wszystkim troska o naszą wierność Bożym przykazaniom.
          Chcemy więc w tym miesiącu sierpniu najpierw zapytać siebie, właśnie o to, czy pamiętamy o naszym spotkaniu ze Stwórcą w chwili naszego przejścia z tego życia do wieczności; a następnie, czy zabiegamy o to, aby nasze życie było zgodne z zasadami moralnymi i to w konkretnej dziedzinie, w zakresie naszej trzeźwości?

          2. Różne docierają do nas głosy. Są takie, które lekceważą grozę pijaństwa i nadużywania alkoholu. Spotykamy się i z takimi, które usiłują reklamować picie alkoholu, odnosząc z tego materialne korzyści. Ale są też głosy poważne wyrażające niepokój i ból z powodu straszliwych grzechów pijaństwa, z racji także na spustoszenie moralne, jakie niesie ze sobą ten nałóg. Zapominać też nie można o chorobach tak nadużywających alkoholu, jak i ich dzieci lub współmałżonków, a nawet osób postronnych.
          Błogosławiony Ignacy Kłopotowski, wyniesiony na ołtarze przed miesiącem w Warszawie, odnotował w roku 1907: Ach ta wódka! Ile ona kosztuje co dzień pieniędzy i zdrowia, i wstydu, ile łaski Bożej zmarnuje. Gdybym mógł choć część tych pieniędzy uratować, co się w jednej tylko Bawarii (nazwa karczmy w pobliżu mieszkania Błogosławionego) marnuje, na którą patrzę ze swoich okien, już bym mógł szpital dla małych dzieci wybudować (...) (Polak-Katolik, 1907, nr 5, s. 1).

          3. Te dawne i współczesne doświadczenia nie mogą nas pozostawiać obojętnymi wobec tego rodzaju zniszczenia. Musimy szukać takich środków i takich metod, które dopomogą nam i naszym rodakom w wyzwalaniu się od alkoholu, od tego niesłychanie groźnego dla jednostki, rodziny i całego społeczeństwa zagrożenia. Mamy starać się o to, aby ułatwiać panowanie nad sobą. Pisze już o tym Cyprian Kamil Norwid:
          Poecie nie wystarczy nawet to, abyśmy się uwalniali z nałogu. On idzie dalej. Pragnie, abyśmy potrafili w pełni panować nad sobą.

          4. Prorok Izajasz jest podobnego zdania, kiedy woła: Czemu wydajecie pieniądze na to, co nie jest chlebem? I waszą pracę na to, co nie nasyci? Słuchajcie mnie (...) (Iz 55, 3). A słuchać Proroka, to znaczy uczyć się od Jezusa Chrystusa. Św. Paweł jest pewien, że nic nas nie może odłączyć od miłości Jezusa Chrystusa. Po prostu, nie ma takiej siły. Jednakże pod warunkiem, gdy będziemy znali i kochali Syna Bożego.
          Ta miłość nie przychodzi sama z siebie. Ją musimy pielęgnować i rozwijać. A nie ma lepszej drogi prowadzącej do tego, jak życie eucharystyczne. Ojciec Święty Jan Paweł II, zdając sobie sprawę z zagrożeń, jakie czyhają na osoby i grupy ludzkie, jakby przeczuwając swoje odejście stąd, ogłosił Rok Eucharystii. I jest on swoistym dopełnieniem Testamentu zmarłego Papieża. Eucharystia ratuje nas przed każdym głodem, chroni przed jakąkolwiek słabością. Przekonali się o tym ci, którzy - jak mówi dzisiejsza Ewangelia - będąc na pustkowiu najedli się do sytości.

          5. Współczesny człowiek, zagrożony alkoholowym niebezpieczeństwem, potrzebuje wyjątkowej pomocy. Nie wystarczy mu powiedzieć, że robisz źle. Niekiedy nawet bardzo poważne tłumaczenia, mające swoje oparcie w medycynie, psychologii i w innych naukach - nie odnoszą skutku. Potrzebny jest przykład, potrzebny jest człowiek, który potrafi się poświęcać.
          Z tego to względu kolejny raz Biskupi Polscy zwracają się z apelem do wszystkich ludzi dobrej woli: powstrzymajcie się od alkoholu w miesiącu sierpniu, w miesiącu tylu świŕt maryjnych i narodowych; w miesiącu jubileuszu - 25-lecia powstania Solidarności. Biskupi Polscy apelują do producentów i sprzedawców: nie bogaćcie się na ludzkiej biedzie. Biskupi Polscy apelują wreszcie do Środków komunikacji społecznej: wyjdźcie naprzeciw trzeźwości, pomóżcie w ratowaniu człowieka, rodziny i społeczeństwa!
          Niech nie będzie w naszej Ojczyźnie nikogo, kto by okazał się głuchym na ten apel! Kto by nie chciał być człowiekiem dobrej woli!

          6. Ufajmy, że dzięki temu to, co przeżyliśmy na przełomie marca i kwietnia wydłuży się znacznie. I będzie czytelne w częstszym uśmiechu dziecka, w spokoju rodzinnego gniazda, w sumienności w pełnieniu obowiązków, w zdrowiu duszy i ciała nas wszystkich.
          To z pewnością miał na myśli Jan Paweł II, gdy nawiązując do spotkania Pana Jezusa z uczniami uchodzącymi do Emaus, rozważał: Rozpoznawszy Pana, dwaj uczniowie z Emaus w tej samej godzinie wybrali się (Łk 24,33), aby przekazać to, co zobaczyli i usłyszeli. Kiedy naprawdę doświadczyło się Zmartwychwstałego, pożywając Jego Ciało i Jego Krew, nie można zatrzymać tylko dla siebie przeżywanej radości (Jan Paweł II, Mane.., 24).

          7. Ukochani Bracia i Siostry, nie zachowujmy jedynie dla siebie tej radości. Dzielmy się nią, ofiarując nasze Komunie św. w intencji otrzeźwienia naszego narodu. Zachęcajmy do korzystania z tego wielkiego daru wszystkich naszych bliskich. Niech nie lękają się sakramentu Pojednania i Eucharystii ludzie uzależnieni od alkoholu!
          Niech sierpień stanie się miesiącem wymiany darów pomiędzy nami, daru abstynencji i trzeźwości, daru miłości i nadziei, którą w tym roku szczególnie chcemy pielęgnować.
          Niech nasza wymiana darów ma zawsze w sobie coś z tego największego Daru, jakim jest Eucharystia. Kto będzie coraz bliżej tej tajemnicy, ten będzie coraz chętniej dzielił się swojŕ miłością i trzeźwością, swojŕ radością! A błogosławieństwo Boże będzie spoczywało na nim, na jego rodzinie i na całej Polsce. Amen.

Drohiczyn, dnia 11 lipca 2005 r.



+ Antoni Dydycz
Przewodniczący Zespołu Apostolstwa Trzeźwości
Konferencji Episkopatu Polski


List na sierpień 2005 roku
+ Wiktor Skworc biskup tarnowski


Drodzy Diecezjanie!

          Stoimy u progu miesiąca sierpnia, który dla naszego społeczeństwa ma wyjątkowe znaczenie. To okres pielgrzymek do sanktuarium na Jasnej Górze, czas świąt maryjnych i narodowych. W roku bieżącym miesiąc sierpień będzie też okazją do świętowania jubileuszu 25-lecia solidarnego zrywu naszego narodu ku wolności. Sierpień, choć jest miesiącem wakacyjnych wyjazdów, dla wielu z was jest czasem wytężonej, żniwnej pracy. Wszystkie te motywy skłaniają do zwrócenia się do Was ze słowami specjalnego przesłania.
          1. Kontynuując coroczne apele Episkopatu Polski, proszę Was przede wszystkim o powstrzymanie się w sierpniu od spożywania napojów alkoholowych. Zachęcam do pełnej abstynencji i zachowania trzeźwości. Do takiej postawy skłania wiele racji natury religijno-moralnej, patriotycznej i praktycznej. Alkohol pozostaje wciąż poważnym zagrożeniem nie tylko dla moralnej, ale też fizycznej egzystencji narodu. Tym bardziej, że w ostatnim czasie zauważa się wzrost jego spożycia. Statystyczny Polak wypija obecnie w ciągu roku ok. 10 litrów czystego spiritusu. Coraz częściej po alkohol sięgają młodzi i coraz młodsi. W dodatku, w wielu miejscowościach naszej diecezji likwiduje się szkoły z bibliotekami i ośrodki kultury. Równocześnie dla pomnażania doraźnych zysków, władze samorządowe zezwalają na nowe punkty handlu alkoholem i miejsca spożywania procentowych trunków. Zjawiska te są szczególnie bolesne na terenach dotkniętych ubóstwem i wysokim bezrobociem, albowiem - poprzez alkohol - niedostatek materialny przyobleka się tam często w biedę duchową. Ta krótkowzroczna polityka, prowadzona w imię wolności działalności gospodarczej, przynosi szczególnie w młodym pokoleniu wzrost aspołecznych zachowań, postawy agresji i chamstwa, przejawiającego się przede wszystkim w języku, w używanym słownictwie. Jezus mówi w dzisiejszej Ewangelii, żeby dzielić się z bliźnimi chlebem: "Wy, dajcie im jeść". W świetle tych słów trzeba wypowiedzieć ewangeliczne "biada" pod adresem tych, którzy lekceważąc słowa Syna Bożego i żerując na ludzkiej słabości, zamiast kromki chleba, podają bliźniemu wódkę. Za przytoczoną powyżej liczbą 10 litrów statystycznego spirytusu, kryje się ogrom ludzkich dramatów i nieszczęść, powodowanych alkoholem: zrujnowane zdrowie, niewola uzależnień, rozbite rodziny, cała gama przestępstw, wypadki przy pracy i na drogach.
          2. W roku ubiegłym, w całym kraju, doszło do prawie 51 tysięcy wypadków drogowych. Zginęło w nich 5712 osób, rannych zostało blisko 65 tys. To obfite żniwo śmierci, nieszczęść i łez ma wiele przyczyn. Na pewno jedną z istotnych jest fatalny stan naszych dróg, ich nawierzchni i brak odpowiednich arterii komunikacyjnych. Trzeba zauważyć, iż na terenie naszej diecezji nie ma ani jednego kilometra autostrady. Niewydolność komunikacyjna Polski, przy rozmiarach naszego kraju i jego tranzytowym położeniu, nosi znamiona kompromitującego skandalu. To wynik zaniedbań i nieudolności administracji państwowej, a przede wszystkim spadek, jaki demokratyczna Polska, przejęła po epoce komunizmu. Spadek ten jest tak samo smutny i obciążający, jak "pogierkowski" dług, wynoszący obecnie blisko 400 miliardów złotych. Nie tylko entuzjastom stawiania pomników byłemu sekretarzowi komunistycznej partii, warto przypomnieć, iż, jako naród ciągle spłacamy i jeszcze przez 19 lat będziemy spłacać, ów zaciągnięty i w dużym stopniu zmarnotrawiony kredyt. Nasuwa się w tym miejscu biblijne przysłowie: "Ojcowie jedli cierpkie jagody, a synom drętwieją zęby" (por. Jr 31, 29). Drodzy Bracia i Siostry! Przy takim stanie rzeczy, zwracam się do Was z serdeczną prośbą, aby korzystać z dróg umiejętnie oraz z poszanowaniem wszystkich przepisów ruchu drogowego, zwłaszcza zaś o przestrzeganie ograniczeń prędkości w terenach zabudowanych. Podkreślam też z naciskiem: jest rzeczą niedopuszczalną, aby ktokolwiek, a tym bardziej osoba wierząca, kierowała pojazdem po spożyciu alkoholu! Napawa głębokim smutkiem fakt, iż mimo ponawianych nieustannie apeli Kościoła i policji, wciąż znajdują się tacy, którzy tak właśnie robią. To karygodne igranie z życiem cudzym i własnym. Zasiadanie za kierownicą w stanie nietrzeźwym jest naruszeniem Bożych przykazań, jest grzechem! Niestety tylko w naszym regionie, w ubiegłym roku, nietrzeźwi kierowcy byli sprawcami 372 wypadków i 850 kolizji drogowych. W wyniku tych zdarzeń śmierć poniosło 29 osób, a ponad 500 zostało rannych. "Kierujmy się miłością na drodze"- to hasło Krajowego Duszpasterstwa Kierowców powinno być mottem wszystkich uczestników drogi. Niech nie zabraknie wyobraźni, wzajemnej życzliwości i pokornej cierpliwości. Zwłaszcza teraz, kiedy drogowcy dość niefrasobliwie, bo w szczycie sezonu turystycznego i nie zawsze z wyobraźnią, wychodzą na drogi z pracami; w dodatku drogi te bywają często zatłoczone wzmożonym ruchem wakacyjnym, a na wielu z nich pojawiają się ponadto maszyny rolnicze.
          3. Rozpoczyna się czas żniw. To czas - można powiedzieć - świętej posługi, albowiem czynionej wokół chleba. Zwracam się do rolników, aby mieli świadomość wielkości i ważności swej ciężkiej pracy. Uwrażliwiam Was, Drodzy Rolnicy, na jej sakralny wymiar, a zarazem proszę instytucje oraz osoby prywatne, związane z działalnością rolniczą, o udzielenie pracującym przy żniwach wszelkiej potrzebnej pomocy. Wyrażam nadzieję, że w tym roku skup zboża będzie lepiej zorganizowany, a rolnicy będą mogli go sprzedać za godziwą cenę! Bezpieczeństwo pracy na roli domaga się, aby wykonywana była zawsze w trzeźwości. Albowiem nie wolno wystawiać na próbę Bożej Opatrzności używaniem przestarzałych urządzeń, niekompetentną ich obsługą czy nietrzeźwością. Zwracam się do wszystkich z serdeczną prośbą, by szczególną troską w tym gorącym żniwnym czasie, otoczyć młodzież i starsze dzieci, które pomagają w pracach polowych. Niech nie wykonują czynności ponad siły, niech nie będą narażane na jakiekolwiek zagrożenia! Drodzy Rodzice i Opiekunowie, pamiętajcie zwłaszcza o małych dzieciach. Trzymajcie je z dala od maszyn rolniczych, nie pozostawiajcie bez opieki nie tylko w domu czy w polu, ale też przy drodze, gdzie często brak chodników i brawura niektórych kierowców, stwarza dla dzieci potencjalne niebezpieczeństwo wypadku, a w konsekwencji ich kalectwa czy nawet śmierci. Proszę wszelkie instytucje samorządowe, parafie, domy zakonne i sąsiadów, aby w miarę potrzeb i możliwości pomogli zapracowanym przy żniwach rodzicom i zorganizowały opiekę na małymi dziećmi. Niech w czasie żniw okazuje się tradycyjna wiejska solidarność, wola pomocy i współpracy.

Drodzy Diecezjalnie!

          Bóg przez proroka Izajasza poucza w dzisiejszym I czytaniu: "Czemu wydajecie pieniądze na to, co nie jest chlebem? I waszą pracę na to, co nie nasyci?". Proszę was gorąco: Uczyńcie wszystko, co w Waszej mocy, aby sierpień był naprawdę przeżyty w trzeźwości! Aby było coraz mnie takich, którzy, jako ofiary nałogu, kupują, dla siebie czy dla swoich bliskich, zamiast chleba alkohol. Liczy się dosłownie każdy abstynencki gest! Abstynencja i trzeźwość to świadectwa wewnętrznej wolności i chrześcijańskiej solidarności z osobami dotkniętymi problemami alkoholowymi, to zwiastujący nadzieję przykład życia oraz forma wynagrodzenia za grzechy pijaństwa. Niech postawa sierpniowej abstynencji i trzeźwości oraz modlitwy o trzeźwość będą też znakiem szacunku i miłości do zmarłego w kwietniu naszego umiłowanego Ojca Świętego Jana Pawła II, któremu tak bardzo leżała na sercu pełna wolność i rzeczywista wielkość polskiego narodu. Bracia i Siostry! Na sierpniowy trud żniwnej pracy, radość trzeźwego życia, obfitość plonów i bezpieczne poruszanie się pod drogach z serca błogosławię: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego!


+ Wiktor Skworc
biskup tarnowski



Pokój jest owocem wolności od zła.
(Sierpniowy apel o trzeźwość, 10.07.2006r.)


Umiłowani Bracia i Siostry!

1. Kolejny raz kierujemy do Was serdeczny apel o powstrzymanie się od używania napojów alkoholowych w miesiącu sierpniu, bogatym w rocznice patriotyczne i jakże głęboko zrośniętym z licznymi świętami maryjnymi. Czego potwierdzeniem są wciąż rozwijające się pielgrzymki do lokalnych i ogólnopolskich sanktuariów, z Jasną Górą na czele.
Jest to miesiąc zwycięstwa nad bolszewicką nawałą i jest to miesiąc Jasnogórskich Ślubów Narodu, których 50-lecie w tym roku przeżywamy.

2. Dzisiejsze czytania Pisma Świętego zachęcają nas do takiej ofiary i do takiego gestu. Ukazują nam bowiem, jak Pan Bóg stara się pomagać człowiekowi w jego walce ze słabością, ze zniewoleniem. Pierwsze czytanie opisuje rozmnożenie chleba przez proroka Elizeusza. Ma ono odniesienie do pustynnej manny, którą Naród Wybrany mógł się pożywiać na swojej drodze z domu niewoli do miejsca przeznaczenia. To rozmnożenie ma swoje także odniesienie do cudu, o którym mówi dzisiejsza Ewangelia. Ten z kolei fakt ukazuje znaczenie wiary, dzięki której będziemy w stanie nie tylko zaspokoić głód naturalny, ale też dostrzec coś wspanialszego, a mianowicie nasze powołanie do życia w pełnej wolności od grzechów i nałogów.
Na tym właśnie polega sens i znaczenie wezwania św. Pawła, abyśmy "postępowali w sposób godny powołania", w miłości, i w jedności Ducha "dzięki więzi, jaką jest pokój".

3. Pokój jest owocem wolności od zła. O tym wiele mogą powiedzieć nasze domy i zakłady pracy. Tam gdzie jest uczciwość, a zwłaszcza tam, gdzie jest trzeźwość łatwiej o solidną pracę, o dobrą atmosferę rodzinną, o wzajemną miłość. I z tego to względu w Jasnogórskich Ślubach Narodu, złożonych u stóp Czarnej Madonny 26 sierpnia przed 50 laty, pod nieobecność trzymanego przez władze w odosobnieniu Sługi Bożego Księdza Kardynała Stefana Wyszyńskiego, ale w oparciu o tekst przygotowany przez Niego w czasie uwięzienia, znajdujemy kolejny przejaw troski o naszą trzeźwość.
W uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej przybyło wtedy ponad milion Rodaków. Na Wały przyniesiono Wizerunek naszej Matki i Królowej. I z tego to miejsca popłynęły słowa ślubów: "Wielka Boga-Człowieka Matko! (...) oto my, Dzieci Narodu Polskiego i Twoje Dzieci (...), stajemy znów przed Tobą, pełni tych samych uczuć miłości, wierności i nadziei, jakie ożywiały ongiś Ojców naszych. "Nie mogło też zabraknąć podziękowania za dotychczasową opiekę. Ale również z mocą i szczerze przyobiecano: "oddajemy Tobie szczególnym aktem miłości każdy polski dom, każde polskie serce". Zobowiązano się wreszcie: "... stoczyć pod Twoim sztandarem najcięższy bój z naszymi wadami narodowymi. Przyrzekamy - rozlegało się na Wałach - wypowiedzieć walkę lenistwu i lekkomyślności, marnotrawstwu, pijaństwu i rozwiązłości".

4. Wiemy, że tych wad jest dużo i trudno równocześnie i ze wszystkimi na raz walczyć. Zechciejmy więc w miesiącu sierpniu częściej niż zwykle przypominać sobie Jasnogórskie Śluby Narodu i złożone na Jasnej Górze przyrzeczenie walki z pijaństwem. Każda Polka i każdy Polak wie dobrze, czym jest ta plaga w życiu jednostek, rodzin i całego naszego Narodu! O tragicznych skutkach pijaństwa wyjątkowo dużo mogą powiedzieć nasze drogi! Nałóg ten daje o sobie znać również poza granicami! Bardzo też zniekształca wizerunek nasz w świecie!
Jest to jeden z najcięższych grzechów. W naszej rzeczywistości niesie on ze sobą wyjątkową truciznę i zagrożenie społeczne. Ze złem zaś nie ma żartów. Spróbujmy w tym miesiącu, w tym sierpniu, przekonać się, na co nas jeszcze stać. Porzućmy alkohol także i po to, aby wreszcie uświadomić sobie, ile ma uroków życie w trzeźwości i co to znaczy, być prawdziwie wolnym moralnie człowiekiem!

5. Serdecznie zachęcamy do szczerej i gorącej modlitwy w intencji trzeźwości. Prośmy Matkę Bożą o pomoc, abyśmy przynajmniej w tym pokoleniu dochowali wierności przyrzeczeniom, złożonym przed pięćdziesięciu laty. Niech ten złoty jubileusz dodatkowo nas zachęci do całkowitej wstrzemięźliwości od napojów alkoholowych.
W miesiącu sierpniu odbywają się liczne pielgrzymki. To podczas nich pamiętajmy o trzeźwości. W całej naszej Ojczyźnie na przestrzeni roku jest wiele takich pielgrzymek, które poświęcone są modłom o trzeźwość. W tej intencji ludzie pielgrzymują na Jasną Górę zawsze w trzecią niedzielę czerwca, do Niepokalanowa i do innych sanktuariów w różnych terminach. Jutro dotrze pielgrzymka do Miejsca Piastowego, aby tam prosząc o wstawiennictwo bł. Bronisława Markiewicza, wielkiego apostoła trzeźwości - modlić się o ten dar dla całej naszej Ojczyzny.

6. Nawiązując kolejny raz do Jasnogórskich Ślubów Narodu powiedzmy sobie, już w tę niedzielę, że zrobimy wszystko, aby dochować wierności przyrzeczeniu i powstrzymamy się od alkoholu. A Ty, o Nasza Matko "przyjmij nasze przyrzeczenia, umocnij je w sercach naszych i złóż przed Oblicze Boga w Trójcy Jedynego. W Twoje dłonie składamy naszą przeszłość i przyszłość, całe nasze życie narodowe i społeczne. Kościół Syna Twego i wszystko, co miłujemy w Bogu". Amen.

+ Antoni P. Dydycz
Przewodniczący Zespołu
Apostolstwa Trzeźwości KEP




W DRODZE DO TRZEŻWOŚCI
(Apel Zespołu Apostolstwa Trzeźwości na sierpień 2007)



Kochane Dzieci,
Droga Młodzieży,
Ukochani Bracia i Siostry!
          l. Powróćmy raz jeszcze do słów Pana Boga z dzisiejszego pierwszego czytania. Są to słowa, które kieruje Stwórca do Abrahama: "Skarga na Sodomą i Gomorą głośno się rozlega, bo występki ich mieszkańców są bardzo ciężkie". Było to dawno temu. Ale nazwy wspomnianych dwóch miast stały się od tamtej pory swego rodzaju znakami, nabrały symbolicznej wymowy.
          I dzisiaj, tego tak na prawdę nie wiemy, ale możemy przypuszczać, że gdyby Pan Bóg zwracał się do kogoś podobnego jak Abraham, to mógłby powiedzieć: "Skarga na pijaństwo, nietrzeźwość i na używanie narkotyków przez ojców i matki, ludzi młodych i starszych, kierowców i pieszych, dobrze zwabiających i bezrobotnych wyjątkowo głośno się rozlega, bo występki wyżej wymienionych i wielu innych są bardzo ciężkie".
          Wiedzą o tym dzieci i doświadczają tego. Aż strach pomyśleć, co te dzieci czują patrząc i cierpiąc z powodu pijaństwa bliskich, a nawet osób najbliższych. Tragiczna jest sytuacja młodzieży. która również uczestniczy w tych bolesnych doświadczeniach. Wielu spośród młodych buntuje się przeciwko temu całym sercem. Niestety, wielu poddaje się presji otoczenia. A kiedy dodamy do tego pustoszące umysły i portfele reklamy, lansowane modele medialne i sugerowane przez niektóre ośrodki -sposoby na odpoczynek oraz relaks, wówczas nie dziwi nas, że ten krzyk wołający o ratunek do Boga. jest tak wielki i tak powszechny.
          2. Alkohol bowiem i wszelkie uzależnianie się prowadzą do licznych tragedii. Wystarczy sięgnąć do statystyk mówiących o wypadkach śmiertelnych na drogach. Wystarczy zajrzeć do danych o dramatach, jakie się dzieją w dyskotekowym szale!
          Są to rzeczy znane, ale warto do nich powracać. Wypada zwłaszcza w tym roku, mając w pamięci hasło, które towarzyszy naszym duszpasterskim wysiłkom, zastanowić się nad tym, jak my traktujemy nasze powołanie. Za św. Pawłem chcemy przypatrywać się naszemu powołaniu rodzicielskiemu: powołaniu wychowawców i nauczycieli; powołaniu do świętości i wreszcie powołaniu do życia godnego wyznawcy Chrystusa, godnego Polaka!
          Najpierw jednak musimy sobie mocno powiedzieć, że trzeźwość jest możliwa, że powstrzymanie się od jakichkolwiek uzależnień jest realne. Mówią nam o tym dzieje Polski. Głosi tę prawdę historia Kościoła. Mamy przecież tylu ludzi świętych, tych kanonizowanych i tych, o których już zapomnieliśmy. To Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II zawdzięczamy, że starał się poprzez beatyfikacje i kanonizacje ukazywać nam zwycięstwa człowieka nad różnymi słabościami. Zwycięstwa, które zawsze cieszą. Świętość, czyli wierność naszemu powołaniu do życia wiecznego w szczęściu - powinna powrócić do programów wychowania i nauczania, do praktyki dnia codziennego.
          3. W tym roku czekają nas dwie kolejne beatyfikacje. Najpierw we wrześniu odbędzie się obrzęd wyniesienia na ołtarze o. Stanisława Papczyńskiego, a następnie w październiku podobna uroczystość w odniesieniu do matki Celiny Borzęckiej.
          O. Stanisław Papczyński, założyciel zakonu Marianów nawoływał do życia godnego człowieka, przez pamięć i modlitwę w intencji dusz czyściowych, a także szerząc nabożeństwo do Matki Bożej Niepokalanej. Jakże to zbiega się z dziewięćdziesiątą rocznicą objawień fatimskich i gorącymi apelami Matki Najświętszej o przemianę i odnowę moralną.
          Matka Celina Borzęcka jest założycielką Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstania Pańskiego. Żyła w dziewiętnastym wieku. Przypominanie wówczas wielkości Zmartwychwstania Pana Jezusa było równoznaczne z podrywaniem do duchowego lotu, do odwagi w pielęgnowaniu polskości i wiary świętej - mimo zaborów, mimo nacisków wrogów, a niekiedy nawet straszliwych prześladowań, jak to miało miejsce chociażby w odniesieniu do unitów na Podlasiu!
          Zmartwychwstanie Chrystusa krzepiło nadzieję naszych praojców. Zachęcało do trwania i odrodzenia, do pamięci o skale, na której została zbudowana tożsamość Polaków. Trzeźwość zaś była czymś nieodzownym, aby być, aby pozostawać sobą; sobą w znaczeniu duchowym i obywatelskim.
          4. Zwracamy się więc z gorącym apelem do wszystkich Rodaków, aby powstrzymali się od alkoholu i wszelkich środków odurzających ze względu na własne dobro, dobro rodziny i dobro Polski. Wszystkich zachęcamy do serdecznej modlitwy w tych intencjach: w czasie pielgrzymek i przy pacierzu, w sanktuarium Jasnogórskim i w każdym kościele. Mówi przecież Pan Jezus: "Proście, a będzie wam dane: kołaczcie, a otworzą wam". Ufajmy, że otworzą się oczy i serca, że zmobilizuje się wola i znajdzie się odpowiednia liczba tych, dzięki którym nie dojdzie wśród nas do tego, co stało się z Sodomą i Gomorą. Miejmy nadzieję, że uratujemy siebie, nasze rodziny, chrześcijańską cywilizację, dzieląc się nawzajem wolnością od uzależnień.
                    Maryjo, Królowo Polski, wspomagaj nas! Amen

Drohiczyn, 03.07.07.


+ Antoni P. Dydycz
Przewodniczący Zespołu
Apostolstwa Trzeźwości KEP



Uczeń Chrystusa - Apostołem Trzeźwości
Apel Zespołu Apostolstwa Trzeźwości przy KEP na sierpień 2008
          Umiłowani w Chrystusie Panu!
          Siostry i Bracia!
          Stajemy u progu sierpnia, miesiąca symbolicznego, który w historii naszej ojczyzny naznaczony jest heroiczną walką o wolność i godność, walką o wiarę i nadzieję na życie w bezpiecznym i suwerennym państwie. Pamiętamy ważne, przełomowe w historii Polski dni w sierpniu 1920 roku, w sierpniu 1944 roku, czy też w sierpniu roku 1980. Sierpień jest także miesiącem, kiedy szczególną życzliwością ogarniamy rolników oddanych ciężkiej i ofiarnej pracy, pozwalającej całemu narodowi korzystać z darów polskiej ziemi. W sierpniu nasza ojczyzna tradycyjnie pokrywa się gęstą nicią pątniczych szlaków, które prowadzą do duchowego i religijnego serca Polski, przed tron Jasnogórskiej Pani.
          Kościół idąc za nauczeniem Chrystusa wzywa do trzeźwości w każdym miejscu i w każdym czasie. Ten obowiązek moralny wynika z prawa Bożego i naturalnego. Mając na uwadze wyjątkowy charakter sierpnia, w szczególny sposób apelujemy zaś nie tylko o trzeźwość, ale o całkowitą wstrzemięźliwość od napojów alkoholowych.
          Niestety to wołanie wciąż natrafia na silny opór. Mimo zatrważających informacji o skutkach nadużywania alkoholu, za sprawą wielkiej marketingowej machiny i pod wpływem reklam, spożywanie alkoholu staje się nieodłącznym elementem wielu sfer ludzkiego życia.
          Przykładów nie trzeba długo szukać. Podczas zakończonych niedawno Mistrzostw Europy w piłce nożnej, w wielu polskich miastach powstawały „miasteczka kibiców, gdzie w licznym gronie oglądano najważniejsze spotkania. Widzieliśmy, że te miejsca stawały się polem reklamowym wielkich koncernów sprzedających alkohol. Najbardziej oburzającym elementem tej kampanii było używanie polskich barw narodowych jako nośnika reklamy alkoholu. W ten sposób tworzy się w świadomości ludzi przekonanie, że nie można kibicować polskiej kadrze bez jednoczesnego spożywania alkoholu. Niestety tego typu strategie wiązania ludzkiej aktywności z alkoholem widoczne są również w innych sferach życia.
          Wszystko to sprawia, że coraz trudniejsze staje się zapobieganie pijaństwu i alkoholizmowi. Do nieustannej walki z tymi bolesnymi problemami w szczególny sposób skłaniają nas związane z nimi zagrożenia i wynikające z nich tragiczne skutki. Czyż można bowiem bezczynnie przyglądać się lub milczeć, obserwując kobiety, które nosząc pod sercem swoje nienarodzone dzieci, nie tylko spożywają, ale i nadużywają alkoholu. Czyż można milczeć, gdy kolejne serwisy informacyjne dostarczają nam tragicznych wiadomości o małych, bezbronnych dzieciach katowanych przez dorosłych, których agresja wynika z nadużycia alkoholu? Czy można ze spokojem myśleć o sytuacji na polskich drogach, gdzie pijani kierowcy powodują tak wiele tragicznych wypadków?
          Obok tych znanych od lat sytuacji, pojawiają się nowe. Ich przyczyn należy upatrywać w zmianach społecznych, które dokonują się w Polsce w ostatnich latach. Dostrzegamy, że coraz częściej problemy alkoholowe nie są zamknięte jedynie w enklawach biedy i patologii społecznych. Coraz częściej problem alkoholizmu dotyka także ludzi wykształconych, dobrze sytuowanych, robiących kariery. Bardzo często jest on powodowany nieustannym napięciem związanym z właściwą dla kapitalizmu rywalizacją o własną pozycję zawodową i społeczną. Wielu ludzi traktuje alkohol jako jedyną ucieczkę ze świata nieustającej rywalizacji, jako lek na problemy, które stawia przed człowiekiem codzienna rzeczywistość.
          Niepokojącym, a wręcz przerażającym zjawiskiem jest także wzrastające w szybkim tempie spożycie alkoholu wśród ludzi młodych. Znacząco wpływa na to masowa emigracja dorosłych, którzy wyjeżdżając do pracy na Zachodzie, pozostawiają swoje dzieci bez właściwej opieki i wsparcia w najtrudniejszym okresie duchowego, społecznego i fizycznego rozwoju. Młodzież pozbawiona bezcennej i niezastąpionej opieki rodziców, ulega namowom rówieśników, bądź z własnej woli sięga po alkohol i narkotyki. Te używki szkodliwe dla ducha, a także zdrowia i psychiki stają się często nieodłącznym atrybutem młodzieżowych spotkań, dyskotek, kolonii i innych form spędzania wolnego czasu.
          Pamiętając o tych wszystkich czynnikach, rozumiemy lepiej, że starania o trzeźwość narodu nie są próbą ograniczania ludzkiej wolności. Jest to walka o godność człowieka, walka o bezpieczne i szczęśliwe rodziny, walka o zdrową i trzeźwą młodość Polaków, a więc walka o rzeczy najcenniejsze dla narodu. Nie pozwólmy na działania, które deprecjonują te szlachetne inicjatywy. Przypomnijmy słowa wypowiedziane przez Ojca Świętego Jana Pawła II na Jasnej Górze w 1987 roku: Nie wolno tych inicjatyw ośmieszać i pomniejszać! Nie wolno! Zbyt wysoka jest stawka, o którą chodzi. Wiemy to dobrze z historii. Zbyt wysoka jest stawka! (…) Trzeba tutaj iść pod prąd! Pod prąd społecznego nawyku i płytkiej opinii. Pod prąd ludzkiej słabości. Pod prąd źle rozumianej wolności. Wolność nie została człowiekowi dana przez Stwórcę do tego, ażeby niszczył siebie i drugich. Wolność to nie jest samowola. (Częstochowa, 12 czerwca 1987)
          Pamiętajmy o tym apelu Papieża Polaka. Walka o trzeźwość nigdy nie może stać się przedmiotem drwin. Aby to zrozumieć, musimy usłyszeć donośny głos wszystkich, którzy osobiście doświadczyli w swoim życiu wielkiego dramatu alkoholizmu. Niech przemówią także matki, których dzieci przegrywają życie. Niech przemówią żony, których mężowie pod wpływem alkoholu niszczą miłość i rodzinę. Niech przemówią dzieci, które ze strachem wracają do domów, nie wiedząc, co może je tam spotkać.


          Umiłowani!
          Nie traćmy nadziei na ostateczny sukces tego wielkiego dzieła, w które wciąż włączają się nowe grupy ludzi. Trzeba z szacunkiem i wdzięcznością powiedzieć o modlitewnych, rekolekcyjnych, formacyjnych i pielgrzymkowych dziełach, które na przestrzeni całego roku w wielu miejscach naszej Ojczyzny pomagają zwalczać to wielkie zagrożenie dla życia duchowego i narodowego. Nie stójmy obojętnie obok tych wspaniałych inicjatyw. Dołóżmy i naszą cegiełkę do wielkiej budowli trzeźwego polskiego społeczeństwa.
          W naszych osobistych i wspólnotowych staraniach o trzeźwość narodu, nieustannie kierujmy wzrok ku Chrystusowi. Od Zbawiciela uczmy się wytrwałości i odwagi w kroczeniu pod prąd współczesnej mody. W Nim odnajdujmy siły do osobistych wyrzeczeń i poświęceń. Niech tegoroczne hasło duszpasterskiej pracy Kościoła w Apostolstwie Trzeźwości towarzyszy nam również w sierpniu i kolejnych dniach tego roku liturgicznego. Bądźmy zatem uczniami Chrystusa, którzy stają się apostołami trzeźwości.
          Niech sierpień stanie się czasem wspaniałego świadectwa abstynencji. Oby w naszych rodzinach nie zabrakło dobrej woli i siły w przeciwstawianiu się złym modom i szkodliwym pseudo - tradycjom. Zrezygnujmy z alkoholu podczas najważniejszych rodzinnych uroczystości. Niech będą to spotkania z bliskimi w atmosferze szacunku i chrześcijańskiej radości, a nie okazje do nadużywania alkoholu.
          Wyeliminujmy alkohol z wakacyjnych spotkań z rodziną i przyjaciółmi. To wezwanie w sposób szczególny kierowane jest do ludzi młodych. Pamiętajcie, że dobra zabawa, wspaniały wypoczynek i udane wakacje nie są uwarunkowane spożywaniem alkoholu. Nie budujcie swojego szczęścia, nie twórzcie przyjaźni na tak kruchym fundamencie! Najmłodsi zaś niech nigdy nie zapominają, że przy Pierwszej Komunii Świętej, przyrzekali całkowitą abstynencję do czasu pełnoletniości.
          Wzywając ludzi młodych do walki o trzeźwość, nie zapominajmy także o odpowiedzialności rodziców. Młodzi bardzo mocno potrzebują autentycznego świadectwa, potrzebują prawdziwych i szlachetnych wzorców życia swoich matek i ojców. Potrzebują bliskości, pomocy i wsparcia w trosce o trzeźwość.
          Za Sługą Bożym Papieżem Janem Pawłem II, prosimy: Maryjo, Królowo Polski, Pani Jasnogórska, bądź natchnieniem polskich sumień. Bądź naszą Matką i Wychowawczynią! Nie zrażaj się naszymi słabościami. Bądź dla nas wymagająca! Prowadź nas, Ty, która jesteś pierwszą wśród wszystkich wierzących - prowadź Lud Boży na tej polskiej ziemi w pielgrzymce wiary i nadziei. Pani Jasnogórska, spraw, aby człowiek na polskiej ziemi zwyciężał mocą tej nadziei, która rodzi się z Chrystusa, z Eucharystii. (Częstochowa, 12 czerwca 1987).
          Niech podczas sierpniowych dni słowa tej papieskiej modlitwy pomogą nam wytrwać w całkowitej abstynencji, do której gorąco wzywamy uczniów Chrystusa i wszystkich ludzi dobrej woli.


Łomża, dnia 1 lipca 2008 roku


Bp Tadeusz Bronakowski
Przewodniczący Zespołu Apostolstwa Trzeźwości
przy Konferencji Episkopatu Polski





TROSKA O TRZEŹWOŚĆ JEST TROSKĄ O ŻYCIE

Apel Zespołu Konferencji Episkopatu Polski
ds. Apostolstwa Trzeźwości
na sierpień 2009


Siostry i Bracia! Umiłowani w Chrystusie Panu!
Wdzięczną pamięcią powracamy w tym roku do przełomowych wydarzeń sprzed lat, które odmieniły Polskę. W refleksjach nad decydującymi momentami naszej historii nie wolno pominąć wytrwałej pracy tych, którzy w cieniu wielkich wydarzeń prowadzili nie mniej istotne zmagania o trzeźwość Polaków. Wspominamy zatem 50. rocznicę ukazania się "Wytycznych Episkopatu Polski dla kościelnej działalności trzeźwościowej". Dokument ogłoszony 17 czerwca 1959 roku do dzisiaj stanowi fundament posługi trzeźwościowej w Polsce. Zawiera także główną zasadę duszpasterstwa trzeźwości: "Przez dobrowolną, całkowitą abstynencję wielu do trzeźwości stanowej i zawodowej wszystkich". Na progu sierpnia ponownie pochylamy się nad tymi słowami. Z ufnością ponawiamy gorącą prośbę o złożenie osobistego daru abstynencji, jako wkładu w budowanie trzeźwego społeczeństwa. Cóż bowiem przyszłoby nam z odzyskanej wolności, gdybyśmy swoją duszę zatracili w pijaństwie i płynącej z niego ludzkiej krzywdzie?
Troska o trzeźwość jest jednym z najważniejszych wyzwań stojących przed naszym społeczeństwem. Ostatnie badania przynoszą bowiem niepokojące dane. Od pięciu lat wzrasta poziom spożycia napojów alkoholowych, a przecież nieco wcześniej trend ten udało się już zatrzymać! Życie ponad 800 tysięcy naszych rodaków naznaczone jest dramatem uzależnienia. Ryzykownie nadużywa alkoholu około 16 % społeczeństwa. Martwią dane dotyczące ludzi młodych, gdyż wielu z nich regularnie się upija. Pije coraz więcej dziewcząt. Dominujący wpływ na te negatywne zjawiska ma łatwy dostęp do alkoholu i jego promocja. W Polsce funkcjonuje obecnie ok. 200 tysięcy punktów sprzedaży alkoholu, w których często łamane są przepisy ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu problemom alkoholowym.
W centrum naszej uwagi nie stawiamy jedynie suchych statystyk. Pochylamy się nad ludzkim cierpieniem i upokorzeniem, nad utraconym zdrowiem i życiem, nad zranionymi rodzinami, przegranymi marzeniami oraz zawiedzionymi nadziejami tak wielu ludzi. Dlatego w bieżącym roku duszpasterskim głosimy hasło: Troska o trzeźwość jest troską o życie. Przypominając o nadprzyrodzonej godności życia ludzkiego, której źródło stanowi "powołanie człowieka do uczestnictwa w życiu Boga" (KDK, 19), pragniemy uświadomić Polakom, jak ogromny wpływ na życie ma trzeźwość lub jej brak.

Troska o życie duchowe i fizyczne

Umiłowani! Przede wszystkim trzeźwość jest fundamentem troski o życie duchowe. Człowiek stworzony na obraz i podobieństwo Boga jest powołany do świętości. Warunkiem podjęcia tej drogi jest otwartość na dary Ducha Świętego pozwalające właściwie korzystać z wolności. Tymczasem nieroztropne używanie alkoholu uniemożliwia pełne wzrastanie duchowe człowieka. Jest przyczyną wielu grzechów i przeszkodą w zjednoczeniu z Bogiem oraz ludźmi. Utrudnia również życie w miłości i prawdzie, której źródło stanowią Męka i Zmartwychwstanie Chrystusa.
Trzeźwość to również troska o fizyczny wymiar ludzkiego życia. Piąte przykazanie Boże zobowiązuje nas do odpowiedzialnej troski o ciało, które jest świątynią Ducha Świętego (por. 1 Kor 6,19). Musimy zatem wiedzieć, ile szkód wywołuje alkohol w tej sferze. Przede wszystkim zwracamy się do matek, przypominając, że nawet najmniejsza ilość alkoholu stanowi wielkie zagrożenie dla dzieci wzrastających pod ich sercami. Zachowanie abstynencji w stanie błogosławionym i podczas karmienia to ważny egzamin z dojrzałego macierzyństwa, w którym pomocą powinni być ojcowie oraz całe rodziny. Natomiast lekarze i doradcy życia rodzinnego powinni informować o dramatycznych konsekwencjach picia w ciąży. Pamiętajmy także o szkodliwym wpływie alkoholu na organizm ludzki w jego dojrzałej fazie. Według raportów o stanie zdrowia, picie alkoholu jest głównym czynnikiem utraty zdrowia i życia w krajach o stopniu rozwoju cywilizacyjnego podobnym do naszego.

Wyzwania stojące przed rodzinami

Siostry i Bracia w Chrystusie! Troska o trzeźwość to także troska o rodzinę, która jest naturalnym środowiskiem przekazywania i rozwoju życia. Gdy tej troski zabraknie, rodzą się bolesne dramaty. Problemy alkoholowe często są źródłem przemocy wymierzonej w bezbronne dzieci i ich matki. Życie w rodzinie pozbawionej miłości i godności, rodzinie ze stygmatem nieustannego strachu jest pasmem cierpień i upokorzeń. Zbyt rzadko te bolesne tematy podejmują media. Niedopuszczalne jest, aby o tych kwestiach rozmawiać dopiero wówczas, gdy nastąpi tragedia.
Polsce potrzeba trzeźwych rodzin, bowiem tylko w nich mogą być kształtowane właściwe postawy. Wielu młodych oczekuje od dorosłych wyraźnej zachęty do pełnej abstynencji, a przede wszystkim - dobrego przykładu. Dlatego po raz kolejny wzywamy matki i ojców do dawania świadectwa. Niech rodziny silne miłością i jednością promieniują atmosferą trzeźwości, do której prowadzą wyraziste i nienaruszalne zasady wychowawcze. Rodzice powinni stawiać jasne wymagania motywowane miłością. Nigdy nie mogą lekceważyć nawet najmniejszych objawów picia przez swoje dzieci. W sposób szczególny powinni zainteresować się uczestnictwem swoich nieletnich córek i synów w weekendowych imprezach organizowanych w wielkich dyskotekach i klubach. Trzeba wciąż głośno powtarzać, że jedyną formą trzeźwości dzieci i młodzieży do osiemnastego roku życia jest całkowita abstynencja.

Szkoła i uczelnia włączone w misję wychowywania do trzeźwości

Umiłowani! Wychowanie do trzeźwości musi znaleźć ważne miejsce w systemie edukacyjnym. Uczniowie powinni odnajdywać w szkołach nie tylko wiedzę na temat uzależnień, ale przede wszystkim wzorce dobrych postaw. Nawet najciekawsze programy profilaktyczne nie przyniosą oczekiwanych owoców, jeśli nie wzmocni ich konsekwentne świadectwo nauczycieli. Szkoła musi być wolna od alkoholu, także na studniówkach, ważnych uroczystościach oraz wycieczkach. Żaden uczeń nigdy nie powinien widzieć pijącego nauczyciela. Od tej zasady nie ma wyjątku.
Do troski o kształtowanie prawidłowych postaw wobec alkoholu powinny włączyć się także szkoły wyższe. Studenci są bowiem grupą wiekową, w której najłatwiej wpaść w sidła nałogu. Pytajmy zatem o nadzór uczelni nad akademikami, które są nie tylko dogodnymi miejscami do upijania się, ale wręcz stają się przestrzenią nielegalnego handlu alkoholem. Trzeba także otwarcie pytać o częstą obecność alkoholu podczas juwenaliów i koncertów odbywających się na uczelnianych obiektach.
Nie można lekceważyć gorszących zachowań studentów. Szkoła wyższa, kształcąca polską inteligencję, jeśli chce być wierna swojemu powołaniu, musi nie tylko przekazywać wiedzę, ale również prowadzić pracę formacyjną. Najzdolniejszy i najlepiej wykształcony młody człowiek przegra swoje życie, jeśli wejdzie w dorosłość z bagażem nałogu.


Trzeźwość warunkiem rozwoju społecznego

Umiłowani w Chrystusie! Troska o trzeźwość jest również troską o życie społeczne i narodowe. W opinii wielu ekspertów jest bowiem warunkiem nie tylko moralnego, ale również gospodarczego rozwoju społeczeństwa. Wobec aktualnych problemów gospodarczych warto podkreślić, że szacunkowe koszty szkód wynikających z używania i nadużywania alkoholu co najmniej pięciokrotnie przewyższają wpływy budżetowe z akcyzy i innych opłat.
Również historia przynosi wiele dowodów na to, że pijane społeczeństwo jest niestabilne i bezbronne, a przez to niezdolne do budowania podmiotowości umożliwiającej harmonijny rozwój. Rozumiał to Sługa Boży Kardynał Stefan Wyszyński, często przypominając, iż "naród, który walczy o najszlachetniejsze ideały, musi być trzeźwy!"
Dlatego też troska o trzeźwość jest jednym z obowiązków ludzi odpowiedzialnych za kształt prawa stanowionego w naszej ojczyźnie. Niezbędne są przepisy ograniczające dostęp do alkoholu. Trzeba również pracować nad skuteczniejszym egzekwowaniem zakazu sprzedawania alkoholu osobom niepełnoletnim. Natomiast władze centralne i samorządowe, przedstawiciele wspólnot lokalnych i organizacji pozarządowych powinni aktywniej podejmować inicjatywy na rzecz trzeźwości.
Pamiętajmy jednak, że nawet najlepsze prawo i najciekawsze akcje społeczne nie zwalniają nas z osobistej odpowiedzialności za Polskę. Nowoczesny patriotyzm powinien przejawiać się także w trosce o trzeźwość. Niech nie brakuje nam wytrwałości w walce ze złem. Konsekwentnie i zdecydowanie sprzeciwiajmy się sprzedaży alkoholu nieletnim. Dzielmy się osobistym świadectwem trzeźwości, przeciwstawiając się panującemu w naszym społeczeństwie dyktatowi picia niemal we wszystkich sytuacjach. Wspierajmy organizacje i instytucje, zwłaszcza samorządowe, które działają na rzecz trzeźwości. Każdy z nas może znaleźć dobrą drogę troski o trzeźwość bliźnich, a przez to troszczyć się o spokojne, bezpieczne i godne życie całego społeczeństwa. Wszystkim, którzy każdego dnia w wielu miejscach naszej ojczyzny podejmują ten bezcenny trud, należy się najwyższy szacunek i głęboka wdzięczność. Każdy, kto przez modlitwę, osobiste świadectwo i poświęcenie oraz zaangażowanie w różnorodne formy pomocy, uchroni chociaż jednego człowieka przed uzależnieniem, staje się prawdziwym obrońcą i sługą życia.
Poruszając kwestie związane z życiem społecznym, nie można pominąć działalności promocyjnej producentów alkoholu. Przy pomocy specjalistów z wielu dziedzin, tworzy się reklamy, w których alkohol jest gwarantem dobrej zabawy, fundamentem przyjaźni, znakiem dobrego gustu, czy też wzbogaceniem emocji sportowych. Wywiera to silny wpływ na postawy wobec alkoholu, zwłaszcza wśród młodzieży. Dlatego też reklama alkoholu powinna być zakazana. Nowoczesna komunikacja marketingowa sięga również po inne formy wpływania na konsumentów, coraz silniej wkraczając w nasze codzienne życie przez organizację popularnych festiwali, koncertów oraz wakacyjnych imprez masowych, czy też sponsoring sportu. Nie ulegajmy zbyt łatwo tej szkodliwej i niszczącej propagandzie.
Niech nie zabraknie nam również odwagi w przeciwstawianiu się tym, którzy ośmieszają lub utrudniają szlachetną pracę nad tworzeniem nowej obyczajowości. Niegodziwe i nieuczciwe są kpiny z bezalkoholowych uroczystości weselnych, często niezwykle udanych, czy ośmieszanie abstynenckich przyrzeczeń dzieci i młodzieży, tak bardzo dziś potrzebnych. Pamiętajmy, że naród, który rozpija własne dzieci, jest narodem pozbawionym przyszłości.

Trzeźwość drogą do budowania nowej kultury życia

Siostry i Bracia w Chrystusie! Przed dwudziestoma pięcioma laty Ojciec Święty Jan Paweł II wzywał młodych z całego świata: "(...) nie poddawajcie się kulturze śmierci. Wybierajcie życie" (Przemówienie podczas Jubileuszu Młodych, Rzym, 14.04.1984). Mimo upływu lat ten papieski apel jest wciąż aktualny. Możemy na niego odpowiadać także przez troskę o trzeźwość, która w swojej głębokiej istocie jest troską o życie.
Dlatego też do wszystkich wiernych i ludzi dobrej woli kierujemy gorący apel o abstynencję od alkoholu w sierpniu. Niech to wołanie poruszy serca wszystkich ludzi, którzy pragną budować nową kulturę życia. Niech otworzy umysły, by pozwalały postrzegać sierpniowy dar abstynencji jako narzędzie troski o duszę i zdrowie, godność i wolność, o rodzinę i pracę każdego człowieka. To wielkie dzieło zawierzamy z ufnością Jasnogórskiej Pani, która od wieków prowadzi nas i otacza swą macierzyńską miłością.


Łomża, dnia 10 czerwca 2009 roku


Bp Tadeusz Bronakowski
Przewodniczący Zespołu Apostolstwa Trzeźwości
przy Konferencji Episkopatu Polski








powrót na górę strony



LIST OTWARTY
DO POSŁÓW I SENATORÓW RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

 

Zespół Apostolstwa Trzeźwości przy Konferencji Episkopatu Polski pod przewodnictwem biskupa Antoniego Pacyfika Dydycza, zebrany w Zakroczymiu w dniach 17-19 II 2003, po wysłuchaniu opinii diecezjalnych duszpasterzy trzeźwości oraz ruchów i stowarzyszeń trzeźwościowych wyraża swój stanowczy sprzeciw wobec założeń i postanowień opracowywanej przez parlament nowelizacji ustawy "O wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi".
Nowelizacja ustawy oznacza faktycznie liberalizację promowania alkoholu szczególnie piwa wobec młodzieży. Koronne argumenty rzekomego wspierania rozwoju dzieci i młodzieży oraz sportu poprzez zwiększone wpływy z reklamy wskazują raczej na wyjście naprzeciw interesom biznesu alkoholowego niż na troskę o młode pokolenie.

Przebieg publicznej debaty sejmowej, z którego zapisem Zespół zapoznał się na podstawie stenogramów posiedzenia Sejmu z dnia 23 stycznia 2003 roku wykazuje większą troskę projektodawców o rozwój przemysłu piwowarskiego, niż o zdrowie fizyczne i moralne narodu. Projekt nowelizacji wraz z projektem ustawy "o wykluczeniu społecznym" doprowadzi bowiem do demontażu unikalnego w skali światowej samorządowego systemu rozwiązywania problemów alkoholowych, przynoszącego coraz większe owoce pracy profilaktycznej wśród młodzieży. Nie możemy też zapominać o pomocy osobom uzależnionym.

Argumenty, które padły "za i przeciw" podczas debaty sejmowej wyraźnie wskazują na sprzeczność projektowanej nowelizacji z podstawowymi założeniami obecnej ustawy. Autorzy nowelizacji zdają się nie dostrzegać, że koszt społeczny częstszego sięgania po alkohol (temu przecież służy kosztowna reklama!) jest wielokrotnie większy niż proponowane ustawowe przekazanie na cele opieki społecznej 10% od wpływów z reklamy alkoholu. Czyżby była to cena "kupienia" aprobaty społecznej?

W każdym mieście, miasteczku czy wsi spotykamy się z rosnącym obszarem biedy ludzkiej (materialnej i moralnej), spowodowanej nadużywaniem alkoholu! Z perspektywy życia parafii bezpośrednio widać problemy ludzkie, będące skutkiem ofensywy biznesu alkoholowego. Nieodwracalne są zwłaszcza straty moralne coraz szerzej dotykające wielu rodzin.

Problemów wynikających z kryzysu gospodarczego nie rozwiążemy przy pomocy alkoholu! Polska młodzież będzie lepiej rozwijać swe zdolności i będzie konkurencyjna na europejskim rynku pracy, jeśli nie będzie miała obciążeń alkoholowych zarówno w rodzinach jak i w środowisku młodzieżowym! A ograniczanie reklamy jest jednym z najskuteczniejszych środków profilaktycznych!

Przypominamy, że dnia 22 lutego 2001 roku w Sztokholmie Dyrektor WHO podczas spotkania 40 ministrów zdrowia z całej Europy mówił, iż:
- przyczyną zgonów młodych Europejczyków w wieku lat 15-29 jest w jednej czwartej używanie alkoholu, a w Europie Wschodniej nawet - w jednej trzeciej!
- w krajach, w których przestrzegany jest całkowity zakaz reklamy, spożycie alkoholu jest o 16% niższe, a liczba wypadków drogowych nawet o 23% mniejsza;
- zwiększenie czasu reklamy alkoholu w telewizji o 5 minut dziennie powoduje, że młody konsument wypija 5 gramów czystego alkoholu więcej.

Dlatego jako Zespół Apostolstwa Trzeźwości przy Konferencji Episkopatu Polski nie możemy patrzeć obojętnie na przewidywane skutki nowelizacji ustawy.

Wyrażamy natomiast nadzieję na odpowiedzialność zarówno Sejmu jak i Senatu wobec wyborców i apelujemy do parlamentarzystów o godne i odpowiedzialne reprezentowanie interesów Polski i jej młodego pokolenia, a nie bogacącego się biznesu alkoholowego.

Apelujemy do Was, parlamentarzystów: pomyślcie o Waszych własnych małoletnich dzieciach i wnukach. Czy naprawdę takiej przyszłości chcecie dla nich!

Zakroczym, 19 lutego 2003 roku
Zespół Apostolstwa Trzeźwości przy Konferencji Episkopatu Polski
Przewodniczący Zespołu Bp Antoni Pacyfik Dydycz





Pod LISTEM OTWARTYM DO SENATORÓW I POSŁÓW podpisali się także:

 
  • Ks. Józef Krzeski SAC, duszpasterz trzeźwości w Otwocku
  • Ks. Zdzisław Ciżmiński, diecezjalny duszpasterz trzeźwości diec. zamojsko-lubaczowskiej
  • Rafał Goworek, Bractwo Trzeźwości w Opocznie
  • Józef Białas, Bractwo Trzeźwości w Opocznie
  • Ks. Lucjan Szcześniak, diecezjalny duszpasterz trzeźwości diec. warszawsko-praskiej
  • Ks. Henryk Bartuszek, diecezjalny duszpasterz trzeźwości metropolii warszawskiej
  • O. Ryszard Bortkiewicz OSPPE, duszpasterz trzeźwości w Częstochowie
  • Ks. Ryszard Konecki, diecezjalny duszpasterz trzeźwości diec. sandomierskiej
  • Ks. Tomasz Bazan, duszpasterz trzeźwości w Hrubieszowie
  • Ks. Stanisław Zarych, diecezjalny duszpasterz trzeźwości metropolii przemyskiej
  • Ks. Jan Gomółka, diecezjalny duszpasterz trzeźwości diec. siedleckiej
  • Ks. Krzysztof Kołodziejczyk, diecezjalny duszpasterz trzeźwości metropolii lubelskiej
  • Ks. Zbigniew Guzy, diecezjalny duszpasterz trzeźwości diec. tarnowskiej
  • Aleksandra Bugaj, Częstochowa
  • Ks. Józef Zielonka, diecezjalny duszpasterz trzeźwości metropolii częstochowskiej
  • Ks. Wojciech Ignasiak, Ośrodek Profilaktyczno-Szkoleniowy im. ks. Franciszka Blachnickiego w Katowicach
  • Ks. Mirosław Kszczot, Kierownik Pieszej Pielgrzymki w Intencji Trzeźwości Narodu z Radomia do Niepokalanowa
  • Ks. Grzegorz Ostrowski, Kierownik Pieszej Pielgrzymki w Intencji Trzeźwości Narodu z Bieżunia Ciechanowa i Płocka do Niepokalanowa
  • Ks. Włodzimierz Bartkowiak, diecezjalny duszpasterz trzeźwości diec. koszalińsko-kołobrzeskiej
  • Ks. Maciej Figura, diecezjalny duszpasterz trzeźwości diec. rzeszowskiej
  • Łukasz Purgal, Częstochowa
  • Ks. Robert Włodkowski, diecezjalny duszpasterz trzeźwości metropolii szczecińsko-kamieńskiej
  • Feliks Szachta, Ruch Trzeźwości im. św. M. Kolbego w Skarszewach
  • Ludwika Szachta, Ruch Trzeźwości im. św. M. Kolbego w Skarszewach
  • Ks. Mirosław Żak, diecezjalny duszpasterz trzeźwości metropolii krakowskiej
  • Ks. Teofil Kapuściński, dekanalny duszpasterz trzeźwości dek. Grudusk, diec. płockiej
  • Wanda Śniegocka, Prezes Katolickiego Stowarzyszenia Pomocy Osobom Uzależnionym i ich Rodzinom "Filadelfia"
  • Małgorzata Plebaniak, Katolickie Stowarzyszenie Pomocy Osobom Uzależnionym i ich Rodzinom "Filadelfia" w Drobinie
  • Stanisław Srebrniak, Nowosolskie Duszpasterstwo Trzeźwości w Nowej Soli
  • Ks. Stanisław Grządko, diecezjalny duszpasterz trzeźwości diec. zielonogórsko-gorzowskiej
  • Ks. Kazimierz Piwowarczyk, diecezjalny duszpasterz trzeźwości diec. legnickiej
  • Ks. Dariusz Kwiatkowski, Licheńskie Centrum Pomocy Rodzinie i Osobom Uzależnionym w Licheniu
  • Ks. Marcin Marsollek, diecezjalny duszpasterz trzeźwości diec. opolskiej
  • Ks. Zenon Górecki, diecezjalny duszpasterz trzeźwości diec. pelplińskiej
  • Ks. Marian Szewczyk, diecezjalny duszpasterz trzeźwości diec. ełckiej
  • Stanisława Orzeł, Centrala Krucjaty Wyzwolenia Człowieka w Krościenku
  • Katarzyna Owczarek, Centrala Krucjaty Wyzwolenia Człowieka w Krościenku
  • Ks. Piotr Kulbacki, Moderator Krajowy Krucjaty Wyzwolenia Człowieka
  • O. Oskar Puszkiewicz OFM, Moderator Krajowy Dziecięcej Krucjaty Niepokalanej Królowej Polski
  • ks. Henryk Korża, Moderator Krajowy Ruchu Trzeźwości im św. M. Kolbego
  • ks. Tomasz Niemira, duszpasterz trzeźwości w Szulborzu
  • Jerzy Stworzyjan, Bractwo Trzeźwości w Ostrołęce
  • Ks. Janusz Bąk, Ordynariat Polowy Wojska Polskiego, Warszawa
  • Jan Marian Kleczyński, Bractwo Trzeźwości w Łomży
  • O. Apolinary Kaźmierak OFMCap, Bractwo Trzeźwości w Łomży
  • Ks. Zbigniew Kaniecki, Dyrektor Ośrodka Trzeźwości Diecezji Płockiej
  • Ewa Krupniewska, Centrum Pomocy Psychologiczno Pastoralnej "Metanoia" w Płocku
  • Ks. Stanisław Kowalski, diecezjalny duszpasterz trzeźwości diec. włocławskiej
  • O. Krzysztof Kościelecki OFMCap, Dyrektor Ośrodka Apostolstwa Trzeźwości w Zakroczymiu
  • O. Marek Skowroński OFMCap, Ośrodek Apostolstwa Trzeźwości w Zakroczymiu
  • O. Jan Karczewski OFMCap, Ośrodek Apostolstwa Trzeźwości w Zakroczymiu
     


    Stanowczy sprzeciw wobec założeń i postanowień opracowywanej przez parlament nowelizacji ustawy "O wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi" wyrażają także inne organizacje społeczne.

    Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej
    Ks. hm. Adam Leszczyński HR
    Naczelny Kapelan

    Opole, dnia 7.03.2003 r.
    KN 32/03




    Przewodniczący Zespołu Apostolstwa Trzeźwości
    Jego Ekscelencja
    Ksiądz Biskup Antoni Pacyfik Dydycz



    Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej dołącza się i w pełni aprobuje List Otwarty Zespołu Apostolstwa Trzeźwości przy Konferencji Episkopatu Polski, z dnia 19 lutego 2003, do Posłów i Senatorów Rzeczypospolitej Polski i wyraża również swój stanowczy sprzeciw wobec założeń opracowywanej przez Parlament nowelizacji ustawy "O wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi".
    Jesteśmy organizacją wychowawczą skupiającą młodzież, która w naszych szeregach uczy się zaradności, rzetelności i odpowiedzialności za wykonywaną pracę, pomysłowości w rozwiązywaniu napotykanych trudności, patriotyzmu i pełnienia służby wobec drugiego człowieka. Zdobywanie tych umiejętności wyrabia również spostrzegawczość umiejętność dostrzegania wszystkiego co się wokół nas dzieje. Doskonale spostrzegamy destruktywny wpływ alkoholu na polskie społeczeństwo szczególnie tego tzw. "mało szkodliwego, bo niskoprocentowego" bo właśnie ten alkohol wciąga młodych ludzi, przyzwyczaja ich młode organizmy do alkoholu.
    Nie obawiamy się wpływu kwestionowanych zmian wspomnianej ustawy na nasze szeregi, ale zdecydowanie oburza nas przyjęty kierunek poszukiwania rozwiązań trudnych problemów przez Parlament. Rozumiemy finansowe trudności rządu i potrzebę znalezienia źródła zdobycia dodatkowych pieniędzy. Harcerstwo Polskie powstawało prawie 100 lat temu i wtedy jego twórcy wprowadzili, w przystosowywanym do polskich warunków prawie skautowym przyjętym z Wielkiej Brytanii, całkowity zakaz spożywania alkoholu, bo dostrzegli, że bez przeciwstawienia się alkoholizmowi nie będzie wolnej Polski, bo właśnie zaborcy, robili wszystko, żeby naród polski niszczyć alkoholem. Wystarczy tylko wspomnieć, że okupant hitlerowski również stosował tą metodę, zastępując wypłacanie części należnych pensji butelkami wódki. A dziś, kiedy jesteśmy tuż przed zjednoczeniem z Europą mamy młodzież przygotować do uzależnienia od alkoholu? Czy wolno to robić Polskiemu Parlamentowi?
    Skutki zwiększenia spożywania piwa przez młodzież będą widoczne w statystykach dopiero za kilka lat. Wtedy wielu z obecnych Panów Posłów i Senatorów może będzie już na spokojnych emeryturach i liczą, że nie odczują skutków tego co zrobili, ale dorastająca młodzież jest bardzo spostrzegawcza i antypatriotyczne postępowanie obecnego Parlamentu może dostrzec znacznie szybciej.

    Wobec powyższego przyłączamy się do apelu Zespołu Apostolstwa Trzeźwości przy Konferencji Episkopatu Polski wyrażając nadzieję, że zarówno Sejm jak i Senat podejmą trud znalezienia innych sposobów poprawienia finansowej sytuacji państwa bez negatywnych wpływów na przyszłość Polski.

    W imieniu Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej


    Kapelan Naczelny ZHR
    Ks. hm. Adam Leszczyński HR

    Przewodniczący ZHR
    hm. Piotr Koj HR

    powrót na górę strony



    KOMUNIKAT UCZESTNIKÓW II FORUM RUCHÓW, STOWARZYSZEŃ I ORGANIZACJI TRZEŹWOŚCIOWYCH

     
     W dniach 21 i 22 listopada 2003 roku odbyło się w Zakroczymiu II Forum Ruchów, Stowarzyszeń i Organizacji Trzeźwościowych. W trakcie spotkania omawiano różne formy pracy dotyczące apostolstwa trzeźwości. Z niepokojem zauważono, że wzrasta spożycie alkoholu i obniża się wiek inicjacji alkoholowej.
    Mając na uwadze dotychczasowe doświadczenia w pracy trzeźwościowej podkreślono znaczenie abstynencji w każdym środowisku wychowawczym, opiekuńczym i leczniczym. Abstynencja jest bowiem skuteczną metodą w kształtowaniu obyczajów sprzyjających rozwojowi wolności osoby ludzkiej i gwarantem owocnej pracy profilaktycznej. Uczestnicy II Forum doszli do wniosku, iż istnieje potrzeba ożywienia współpracy pomiędzy osobami, ruchami, stowarzyszeniami i organizacjami działającymi na rzecz trzeźwości w wymiarze indywidualnym i społecznym.
    W związku z tym postanowiono powołać do istnienia Konwent Zakroczymski. Konwent pragnie stać się płaszczyzną umożliwiającą efektywną współpracę wszystkim, którym zależy na trzeźwości każdego człowieka. Grupa inicjatywna zaprasza wszystkich zainteresowanych na spotkanie w dniach 16-18 lutego 2004 roku do Zakroczymia (początek 16 lutego o godz. 15.00) celem wypracowania założeń ideowych i form współpracy.
    Tę inicjatywę zawierzamy szczególnej opiece Matki Bożej Królowej Polski.

    Podpisali:
  • Ks. bp Antoni Pacyfik Dydycz, Przewodniczący Zespołu Apostolstwa Trzeźwości przy Konferencji Episkopatu Polski,
  • ks. prałat Henryk Korża, Dyrektor Hospicjum "Przemiana i Trwanie" w Nałęczowie,
  • ks. kan. Zbigniew Kaniecki, Sekretarz Zespołu Apostolstwa Trzeźwości przy Konferencji Episkopatu Polski,
  • ks. dr Janusz Kochański, Dyrektor Wydziału Duszpasterskiego Kurii Diecezjalnej Płockiej,
  • ks. dr Romuald Jaworski, Dyrektor Centrum Psychologiczno-Pastoralnego "Metanoia" w Płocku,
  • o. Krzysztof Kościelecki OFMCap, Dyrektor Ośrodka Apostolstwa Trzeźwości w Zakroczymiu,
  • o. Marek Skowroński OFMCap, duszpasterz Ośrodka Apostolstwa Trzeźwości w Zakroczymiu,
  • o. Jan Karczewski OFMCap, duszpasterz Ośrodka Apostolstwa Trzeźwości w Zakroczymiu,
  • ks. Zbigniew Grabowski, Diecezjalny Duszpasterz Trzeźwości Diec. Drohiczyńskiej,
  • ks. Mirosław Kszczot, Kierownik Pieszej Pielgrzymki w Intencji Trzeźwości Narodu z Radomia do Niepokalanowa,
  • ks. Tomasz Wilga, Kierownik Pieszej Pielgrzymki w Intencji Trzeźwości Narodu Diec. Łomżyńskiej z Ostrołęki do Niepokalanowa,
  • o. Apolinary Kaźmierak OFMCap, duszpasterz trzeźwości w Łomży,
  • Jan Marian Kleczyński, Bractwo Trzeźwości im. św. Maksymiliana Kolbego w Łomży,
  • Jerzy Stworzyjan, Bractwo Trzeźwości im. św. Maksymiliana Kolbego w Ostrołęce,
  • Wanda Śniegocka, Katolickie Stowarzyszenie Pomocy Osobom Uzależnionym i ich Rodzinom ""Filadelfia" Płock,
  • Barbara Sowińska, Katolickie Stowarzyszenie Pomocy Osobom Uzależnionym i ich Rodzinom "Filadelfia" Płock,
  • Zofia Ziarko, Katolickie Stowarzyszenie Pomocy Osobom Uzależnionym i ich Rodzinom "Filadelfia" Płock,
  • Danuta Pawłowska, Katolickie Stowarzyszenie Pomocy Osobom Uzależnionym i ich Rodzinom "Filadelfia" Płock,
  • Maria Barylska, Ruch "Światło-Życie" Diec. Warszawsko-Praskiej,
  • Agnieszka Waszkiewicz, Krucjata Wyzwolenia Człowieka Diec. Warszawsko-Praskiej,
  • Jan Kotlarz, Stowarzyszenie "FTH" w Toruniu,
  • o. Oskar Puszkiewicz OFM, Krucjata Niepokalanej,
  • Małgorzata Sojka, Fundacja "Signum Magnum".


    powrót na górę strony


    OŚWIADCZENIE ZESPOŁU APOSTOLSTWA TRZEŹWOŚCI

     

    Zespół Apostolstwa Trzeźwości przy Konferencji Episkopatu Polski zgromadzony na wiosennej sesji w Zakroczymiu w dniach 7-8 lutego 2005 r. wraz z Diecezjalnymi Duszpasterzami Trzeźwości i przedstawicielami Ruchów, Stowarzyszeń i Organizacji Apostolstwa Trzeźwości, kierując się troską o trzeźwość wszystkich Polaków, zwraca uwagę na następujące problemy i zagadnienia nurtujące nasze życie współczesne:
    1. Stopniowo rośnie liczba osób i wzbogaca się w doświadczenia jednostek, grup, stowarzyszeń pracujących nad rozwiązaniem problemów alkoholowych a inspirujących się nauczaniem Kościoła.

    • Niestety smuci fakt, że te osoby natrafiają w swej bieżącej działalności na więcej utrudnień w tym również spowodowanych niekorzystnymi zmianami prawnymi i bieżącą praktyką.

    2. Stale niepokoi ekspansja marketingowa w postaci promocji picia alkoholu, która dociera do ludzi bardzo młodych i zmniejsza ich szanse na zdrowe i szczęśliwe życie.

    3. Niepokoi zauważalna tendencja do osłabiania dobrych rozwiązań organizacyjnych w dziedzinie usuwania problemów alkoholowych, które zdołano wypracować w latach po uzyskaniu suwerenności. Wydaje się, że wynika to ze zbyt małej troski osób obecnie odpowiedzialnych za te dziedzinę polityki społecznej. Przypominamy, że nadużycie alkoholu jest w dalszym ciągu poważnym zagrożeniem dla powodzenia wszelkich planów i reform społecznych, dla rozwoju poszczególnych regionów, grup społecznych a nawet poszczególnych osób. Powinno to powodować stałą i skuteczna troskę nas wszystkich o ich usuwanie. Dotyczy to zwłaszcza władz publicznych (państwowych i samorządowych), ale nie można też pomijać jednostek oraz ruchów i stowarzyszeń trzeźwościowych.

    4. Apelujemy do wszystkich, którzy pracują nad programami wychowawczymi i je realizują, aby zwracano pilniejszą uwagę na sprawy kształtowania postaw trzeźwościowych.

    5. Zapraszamy wszystkich dziennikarzy, pracowników radia i telewizji o włączanie się w dzieło trzeźwości naszego społeczeństwa.

    6. Okres Wielkiego Postu, a następnie Wielkanocy, ukazuje nam lepiej możliwości odnowy duchowej człowieka, także poprzez korzystanie z Sakramentów Świętych, a zwłaszcza pokuty i Eucharystii.


    Przewodniczący
    Zespołu Apostolstwa Trzeźwości
    Przy Konferencji Episkopatu Polski


    Zakroczym, 08.02.2005 r.



    Oświadczenie podpisali także:
      1. Ks. Adam Wąsik, Dyrektor Collegium Marianum, archidiecezja przemyska
      2. Ks. Władysław Zązel, Diecezjalny Duszpasterz Trzeźwości, diecezja bielsko-żywiecka
      3. Wojciech Tokarz, Diecezjalny Duszpasterz Trzeźwości, archidiecezja wrocławska
      4. Ks. Marcin Marsollek, Diecezjalny Duszpasterz Trzeźwości, diecezja opolska
      5. O. Marek Karczewski CSSp, Diecezjalny Duszpasterz Trzeźwości, diecezja bydgoska
      6. Ks. Jan Bartkowiak, Diecezjalny Duszpasterz Trzeźwości, archidiecezja poznańska
      7. Ks. Zenon Górecki, Diecezjalny Duszpasterz Trzeźwości, diecezja pelplińska
      8. Ks. Adam Filarski, Diecezjalny Duszpasterz Trzeźwości, diecezja toruńska
      9. Aleksandra Biernat, Parafialny Apostolat Trzeźwości w Rzezawie, Członek Komisji Rozw. Prob. Alkoholowych w Rzezawie
      10. Leszek Biernat, abstynent, diecezja tarnowska
      11. Ks. Mirosław Kszczot, Wiceprzewodniczący Diecezjalnej Rady Duszpasterstwa Trzeźwości, diecezja radomska
      12. Ks. Kazimierz Piwowarczyk, Diecezjalny Duszpasterz Trzeźwości, diecezja legnicka
      13. Katarzyna Owczarek, Centralna Diakonia Wyzwolenia, Krościenko
      14. Ks. Mirosław Żak, Diecezjalny Duszpasterz Trzeźwości, archidiecezja krakowska
      15. Ks. Włodzimierz Bartkowiak, Diecezjalny Duszpasterz Trzeźwości, diecezja koszalińsko-kołobrzeska
      16. Ks. Zbigniew Guzy, Diecezjalny Duszpasterz Trzeźwości, diecezja tarnowska
      17. Ks. Teofil Kapuściński, Dekanalny Duszpasterz Trzeźwości, Ciechanów-Zachód
      18. Paweł Musiał, wolontariusz, Diecezjalny Referat Trzeźwości, diecezja tarnowska
      19. Ks. Jan Gomółka, Diecezjalny Duszpasterz Trzeźwości, diecezja siedlecka
      20. Ks. Tadeusz Fryc, Diecezjalny Duszpasterz Trzeźwości, diecezja gliwicka
      21. Ks. Maciej Figura, Diecezjalny Duszpasterz Trzeźwości, diecezja rzeszowska
      22. Ks. Dariusz J. Mikrut, Krucjata Wyzwolenia Człowieka, diecezja rzeszowska
      23. Ks. Henryk Grządko, Diecezjalny Duszpasterz Trzeźwości, diecezja zielonogorsko-gorzowska
      24. Augustyn Wiernicki, Stowarzyszenie im. Br. Krystyna, Gorzów Wielkopolski
      25. Leonarda Kochanowska, Stowarzyszenie im. Św. M.M. Kolbego w Zgorzelcu, diecezja legnicka
      26. Teresa Ławnikowska, Stowarzyszenie im. Św. M.M. Kolbego w Zgorzelcu, diecezja legnicka
      27. Andrzej Zieliński, RTMK w parafii św. Józefa, Tczew, diecezja pelplińska
      28. Feliks Szachta, RTMK w parafii św. Michała Archanioła, Skarszewy, diecezja pelplińska
      29. Ks. Józef Krzeski SAC, rekolekcjonista apostolstwa trzeźwości
      30. Wawrzyniec Szulc, Kujawskie Stowarzyszenie Klubu Abstynentów, Inowrocław
      31. Wanda Śniegocka, Katolickie Stowarzyszenie Pomocy Osobom Uzależnionym i Ich Rodzinom "Filadelfia", Drobin
      32. Zofia Ziarko, Katolickie Stowarzyszenie Pomocy Osobom Uzależnionym i Ich Rodzinom "Filadelfia", Płock
      33. Danuta Pawłowska, Katolickie Stowarzyszenie Pomocy Osobom Uzależnionym i Ich Rodzinom "Filadelfia" Płock
      34. Ks. Mirosław Milewski, Centrum Psychologiczno-Pastoralne "Metanoia", Płock
      35. Barbara Gomułka, Centrum Psychologiczno-Pastoralne "Metanoia", Płock
      36. Agnieszka Mariańska, Centrum Psychologiczno-Pastoralne "Metanoia", Płock
      37. Marzena Brzózka, Centrum Psychologiczno-Pastoralne "Metanoia" Płock
      38. Przemysław Trawczyński, Centrum Psychologiczno-Pastoralne "Metanoia", Płock
      39. Ks. Stanisław Kowalski, Diecezjalny Duszpasterz Trzeźwości, diecezja włocławska
      40. Ks. Zbigniew Kaniecki, Sekretarz Zespołu Apostolstwa Trzeźwości przy Konferencji Episkopatu Polski
      41. O. Krzysztof Kościelecki OFMCap, Dyrektor Ośrodka Apostolstwa Trzeźwości, Zakroczym
      42. O. Marek Skowroński OFMCap, Duszpasterz Ośrodka Apostolstwa Trzeźwości, Zakroczym
      43. O. Jan Karczewski OFMCap, Prezes Stowarzyszenia Centrum Rozwoju Osobistego, Edukacji i Profilaktyki Uzależnień "OD-NOWA", Zakroczym
      44. Ks. Karol Kaniecki, Dekanalny Duszpasterz Trzeźwości, dekanat nasielski
      45. O. Oskar Puszkiewicz OFM, Krucjata Niepokalanej, Wieluń-Rybnik
      46. Małgorzata Sojka, Fundacja "Signum Magnum", Rybnik
      47. S. Natanaela Rubinkowska, albertynka, Lublin
      48. Ks. Alfred Lewicz, Diecezjalny Duszpasterz Trzeźwości, archidiecezja gnieźnieńska
      49. Ks. Jarosław Tomaszewski, Dekanalny Duszpasterz Trzeźwości, Płock-Wschód




    APEL OD GROBU SŁUGI BOŻEGO KS. JERZEGO POPIEŁUSZKI


              My uczestnicy liturgii sprawowanej 14 sierpnia 2005 roku w kościele św. Stanisława Kostki w Warszawie - Żoliborzu pod przewodnictwem bp Antoniego Dydycza, Przewodniczącego Zespołu Apostolstwa Trzeźwości przy Konferencji Episkopatu Polski, kierujemy od grobu ks. Jerzego gorący apel do wszystkich Rodaków zatroskanych o trzeźwość Narodu.
              Ks. Jerzy Popiełuszko wypowiedział kiedyś naglące pytanie:     "Może ciągle za dużo w nas egoizmu, zalęknienia, za dużo pijaństwa?" Czy te słowa się zdezaktualizowały? Niestety, nie! Pytanie ks. Jerzego pozostaje aktualne! Dlatego w miesiącu sierpniu, miesiącu abstynencji prowadzącej do trwałej trzeźwości Narodu, prosimy wszystkich o rozważenie tych słów ks. Jerzego i o odpowiedź na pytanie:

              Jedną z prób odpowiedzi na to pytanie jest kampania Mazowieckiego Centrum Polityki Społecznej pod hasłem: "    Im bliższa osoba, tym bardziej chcę wspierać jej trzeźwość", którą popieramy.
              Niech każdy na swoją miarę podejmie decyzje i działania służące trwałej wolności każdego Polaka.



    Bp Antoni P. Dydycz
    Przewodniczący
    Zespołu Apostolstwa Trzeźwości
    przy Konferencji Episkopatu Polski


     powrót na górę strony
    STRONA GŁÓWNA